علل شایع رفتارهای شیطنت آمیز در کودکان

با بازیگوشی و شیطنت کودکان چه کنیم؟

شیطنت کودکان تا حدودی به سن بستگی دارد، به دلیل اینکه زمانیکه کودکان راه رفتن را می آموزند، کنجکاوند و برای ارتباط گیری با افراد مختلف فعالیت زيادي می کنند. عموما این رفتار در ۲ تا ۴ سالگی طبیعی است و قابل کنترل نخواهد بود.

شیطنت و جنب و جوش در کودکان با عواملی مثل ژنتیک، نوع رفتار خانواده، تغذیه، استرس،  پرکاری تیروئید، عدم اعتماد به نفس و جلب توجه ارتباط دارد.  چنانچه والدین یا اقوام نزدیک کودک در زمان بچگی سابقه شیطنت و بازیگوشی زیاد را داشته باشند امکان دارد کودک هم پرجنب و جوش شود، البته تربیت و نوع رفتار والدین با کودک در بازیگوشی و شیطنتکودکان بی اثر نیست، به طور مثال چنانچه والدین در زمان بازیگوشی و شیطنت کودکشان با جملاتی مثل” چه قدر اذیت می کنی”،” چرا آروم وقرار نداری”،” دیگه از شیطنتات خسته شدم” بخواهند بچه خود را آرام کنند نه تنها این عبارات در وی تاثیرگذار نیست بلکه باعث تقویت آن رفتار می شود. حتی گاها کودکانی که نگران و مضطرب هستند امکان دارد برای دفع و بروز اضطراب خویش فعالیت زيادي داشته باشند.

علل شایع رفتار شیطنت آمیز در کودکان چیست؟

چند دلیل شیطنت در کودک در زیر ذکر شده است:

1. در حال تکامل مغز

در کمال ناامیدی، اغلب فراموش می کنیم که مغز کودکان خردسال هنوز در حال رشد است. مهارتهایی مانند خودتنظیمی پس از تلاش دقیق و مداوم والدین در کودکان ایجاد می شود. بنابراین اگر کودکتان به هشدار شما گوش نمی دهد و یا خشمگین می شود یا از شما سرپیچی می کند، ممکن است به این دلیل باشد که هنوز ناحیه ای از مغز که با خود کنترلی درگیر است کاملا رشد نکرده است. صبر و تلاش مداوم از طرف شما لازم است.

2. تاثیرات جسمی

گرسنگی، تشنگی، کمبود خواب یا بیماری می تواند از بسیاری جهات حتی بزرگسالان را تحت تأثیر قرار دهد و باعث تحریک پذیری آنها شود و برای کودکان، این اثرات دو برابر است. بنابراین اگر آنها خسته یا گرسنه هستند یا شیرینی زیادی خورده اند، تمایل به فعالیت بیشتری دارند و در نتیجه فعالیت بیشتری انجام می دهند.

3. خیلی زیاد، خیلی سریع

فعال نگه داشتن بدن و ذهن کودک بسیار حیاتی است، اما این امر باید با استراحت مناسب نیز متعادل شود. گاهی اوقات وقتی کودک شما به دلیل تحریک بیش از حد احساس استرس می کند (ممکن است به دلیل معاشرت یا فعالیت بدنی باشد)، رفتار او ممکن است تغییر کند. ممکن است احساساتی را بروز دهد یا بیش فعال باشد. وقتی کودکان در زندگی تعادل و فعالیت خوبی داشته باشند، این رفتار کاهش می یابد.

4. نیاز به استقلال

به عنوان والدین، ممکن است دوست داشته باشید فرزندتان استقلال داشته باشد، اما وقتی کودک واقعاً تلاش می کند کارهای خود را به تنهایی انجام دهد، شما ناراحت می شوید. بنابراین وقتی کودک نوپای شما در انتخاب لباس شخصی خود لجبازی می کند و در نهایت با پوشیدن لباس عجیب و غریب به مدرسه می رود، سعی کنید صبور باشید. بدانید که تصمیم هر چقدر احمقانه یا غلط به نظر برسد، او تازه یاد می گیرد که استقلال داشته باشد.

5. احساسات شدید

احساسات قدرتمندی مانند ترس، ناراحتی یا سرخوردگی می تواند فرزندان را ناراحت کند ، زیرا آنها به این احساسات عادت ندارند و مکانیسم های خوبی برای کنار آمدن با چنین احساساتی در سنین جوانی ندارند. بنابراین هنگامی که کودکان بیش از حد تحت فشار قرار می گیرند، ممکن است احساس خود را بروز دهند، فریاد بزنند، گریه کنند، یا سخت شوند. اینها شیوه هایی است که کودکان احساسات خود را بیان می کنند. اگر کودک شما در حال انفجار احساسات است یا فریاد می کشد یا گریه می کند، باید در این مدت از او حمایت کنید و به او بیاموزید که چگونه با احساساتش کنار بیاید. در چنین شرایطی سر فرزند خود فریاد نزنید، با لحنی ملایم و یکنواخت صحبت کنید.

6. نیاز به سوزاندن انرژی

کودکان اغلب انرژی زیادی دارند که باید سوزانده شود. آنها دائماً به فعالیت بدنی مانند دوچرخه سواری، دویدن یا بازی در فضای بیرون نیاز دارند. بنابراین اگر کودک شما در مواقعی که قرار است بخوابد یا چرت بزند بیقرار و فعال است، این نشانه آن است که باید انرژی خود را بسوزاند.

7. بی ثباتی

هر خانواده قوانین اساسی خاصی برای کودکان دارد که انتظار می رود کودکان به آنها پایبند باشند. اگر فرزند شما از هیچ قانونی پیروی نمی کند یا اگر در مورد قوانینی که برای فرزند خود وضع کرده اید ملایمت نشان دهید، ممکن است کودک شما ناامید شده و عمل ناشایست انجام دهد. بنابراین هنگام تنظیم قوانین و انتظارات از کودک خود ثابت قدم باشید. او وقتی بداند که از او چه انتظاری می رود، بهتر پاسخ می دهد و رفتار می کند.

8. خلق و خوی شما

انسانها بطور کلی تحت تأثیر خلق و خوی افراد پیرامون خود قرار می گیرند. بنابراین، اگر رفتاری منفی یا عصبانی نسبت به فرزندتان نشان دهید، ممکن است او همان رفتار را منعکس کند. اگر درمواجهه با آنها آرام و صبور باشید، او نیز همان را در مقابل شما نشان می دهد.

9. عشق به بازی

اگر کودک شما قبل از بیرون رفتن از خانه، برای شوخی کفش یا کلیدهای ماشین را مخفی می کند، دلیل آن این است که عشق ذاتی به بازی، به خصوص با والدین دارد. این نشانه ای از رفتار آنان برای جلب توجه است و شما باید درک کنید که فرزند شما می خواهد شما با او وقت بگذرانید.

10. خصوصیات مختلف

هر کس دارای ویژگی ها، نقاط قوت و ضعف های مختلف است. بعضی از افراد انگیزه و تمرکز دارند در حالی که دیگران دلسوز هستند. در مورد کودکان نیز همین طور است و این ممکن است بر رفتار آنها تأثیر بگذارد. شناختن نقاط قوت آنها هنگام برخورد با رفتارهای شیطنت آمیز مهم است.

شیطنت کودک چگونه بر والدین تأثیر می گذارد؟

والدین ممکن است مدیریت رفتارهای شیطنت آمیز کودک را بسیار ناامیدکننده بدانند. اما گاهی اوقات این رفتارهای والدین باعث رفتار شیطنت آمیز کودک می شود. شیطنت کودک می تواند در والدین احساس های زیر را ایجاد کند:

با کودک بازی‌ گوش چگونه رفتار کنیم؟

– کودک را محدود نکنید:

به آنها استقلال دهید تا تصمیم بگیرند که لباس خود را انتخاب کنند یا شیر بنوشند

– در برابر گریه‌های کودک کوتاه نیایید:

اگر فرزند شما برای مدت طولانی گریه می‌کند ممکن است از دیدن تقاضای او متاسف شوید. اما خواسته‌های او را برآورده نکنید زیرا فقط او را خراب می‌کند.

– به کودک توجه کنید:

گاهی اوقات کودکان رفتارهای خشن نشان می‌دهند زیرا آنها توجه شما را می‌خواهند یا احساس می‌کنند که شما به اندازه کافی به آنها توجه نمی‌کنید. به سر و صدای فرزند خود گوش دهید، از او بپرسید که او چه کار می‌کند. فرزند شما به رفتارهای آهسته و آرام شما واکنش خوبی نشان می‌دهد.

– با کودک خود قهر نکنید:

وقتی روحیه بدی دارید احساسات منفی خود را با فرزندتان در میان نگذارید. صبور باشید و با حوصله شرایط را کنترل کنید. این رفتارها توسط فرزند شما ثبت می‌شود و او تنها با نگاه کردن به شما یاد می‌گیرد که آرامش خود را حفظ کند.