برخورد صحیح با کودک ترسو

ترس در کودکان

همه کودکان در چند مقطع سنی زندگیشان دچار ترس و وحشت می‌شود و این بخشی از رشد طبیعی آنها محسوب می‌شود. با این‌ که زندگی برای کودکان سراسر لذت و تفریح است ولی چون به مرور زمان در مورد مکان و زمان آگاهی شان افزایش پیدا می‌کند ممکن است از چیزهای جدیدی که قبلا آنها را ندیده یا تجربه نکرده‌‌اند دچار هراس شوند.

این ترس ها در صورتی غیر طبیعی هستند که به صورت دائمی و به مدت طولانی در کودک باقی بمانند یا ذهن کودک را به طور کامل اشغال کنند، که این ترس در تمام فعالیت های عادی آنها مداخله داشته و تأثیر می گذارد و اگر کودک نتواند از آن رهایی یابد مبتلا به بیماری تشویش که همان ترس بی مورد و بی اساس است می گردد.

علل ترس در کودکان و ترسو شدن کودک

برخی کودکان بی باک تر و بعضی دیگر محافظه کارتر هستند اما هیچ کودکی ترسو به دنیا نمی آید . ترس در کودک علت های مختلفی دارد که عبارتند از :

عوامل زیستی ، عوامل روان شناختی، عوامل خانوادگی و سایر عوامل سبب ایجاد ترس در کودک می شود.

شیوه های زیستی غلط والدین

یکی از علت های ایجاد ترس در کودک ، شیوه های زیستی غلط والدین است. برخی از والدین متاسفانه برای ساکت کردن فرزند و برای وادار کردن کودک به انجام کاری او را تهدید می کنند و یا از چیزی می ترسانند و فشار روانی زیادی را به کودکان خود وارد می کنند.

عدم احساس امنیت

یکی از علت های ایجاد ترس در کودکان ،عدم احساس امنیت است. وقتی به علل مختلف کودک احساس امنیت نمی کند ، دچار ترس خواهد شد مثلاً وقتی که کودک به دلیل شاغل بودن مادر ، باید در جای دیگر روز خود را بگذراند دچار عدم امنیت می شود و ترس هایی در او به وجود می آید.

وابستگی

ترس از جدایی از والدین یکی از ترس های مهم در بعضی از کودکان است که در موقعیت هایی که مستلزم جدا شدن از آنها به خصوص مادر است بروز می کند.

تجربیات واقعی

بعضی از ترس ها هم به دلیل تجربیات واقعی به وجود می آیند مثل تصادف کردن، گم شدن، آُسیب دیدن و همینطور گفته های افراد مورد اعتماد درباره ترسناک بودن دکتر، آمپول و …

دیدن فیلم های ترسناک

کودکان قوه تخیل قوی دارند و با تماشای فیلم های ترسناک و وحشت انگیز دچار ترس می شوند زیرا این ترس ها روی قدرت تخیل کودک اثر می گذارد و ترس و وحشت زیادی را در کودک ایجاد می کند.

تغییرات مکانی

برخی از کودکان به علت تغییرات نیز دچار ترس می شوند . این دسته از کودکان با عوض کردن محل زندگی خود به علت عدم آشنایی با جاهای مختلف خانه ، دچار ترس می شوند. تغییر در شیوه زندگی مثل تغییر محل سکونت ، جدا شدن از والدین و… به صورت ترس از تاریکی ، ترس از حیوانات و غیره خود را نشان می دهد.

ترس هایی که باید آنها را در کودک تان جدی بگیرید:

اگر کودکتان 6 ساله است و نمی توانید مدت کوتاهی او را در خانه تنها بگذارید و به نانوایی روید ، به فکر باشید.

اگر فرزند شما برای مدتی طولانی دچار ترس خاصی شده است ، بهتر است یک روانشناس را ملاقات کنید.

اگر ترس فرزندتان شدید است مثلا اگر او از تنها خوابیدن می ترسد و هر چند ساعت یکبار به علت ترس بیدار شده و حضور شما را چک می کند لازم است این ترس درمان شود.

اگر ترس فرزندتان سبب محروم شدن او از برخی موقعیت های مفید مانند رفتن به مهد، بازی کردن با اسباب بازی های شهربازی و … می شود باید این ترس را درمان کنید.

چگونه می توانیم به کودکی که ترسیده اند کمک کنیم؟

استفاده از جمله ” نگران نباش من در کنار تو هستم و از تو مواظبت می کنم” بسیار موثر است. برای نوزادان و کودکان نوپا آغوش پدر و مادر امنیت را برای آنها به همراه دارد.

طی دروان رشد کودک با او در مورد انواع ترس هایش صحبت کنید. به او یاد بدهید که احساسات خود را از طریق کلمات بیان کند. به او کمک کنید تا تجربه های جدید را امتحان کند.

زمانی که با فرد جدیدی مواجه می شود هم زمان که او را درآغوش خود دارید اجازه دهید تا با او اشنا شود . کم کم احساس عدم امنیت خود را کنار بگذارد. به صورت ناگهانی او را به افراد غریبه نسپارید.

در ابتدا برای مدت کوتاه از کودک دور شوید. در زمان جدایی از کودک به او بگویید که به زودی برمی گردید او را در آغوش بگیرید و لبخند بزنید و بعد از مدت کوتاهی برگردید. با این روش کودک متوجه می شود که شما برمی گردید و جای نگرانی نیست.

در زمان خواب کودک را تا تا تخت خواب همراهی کنید. برای او کتاب بخوانید و به او احساس امنیت بدهید.

به کودک کمک کنید تا به آرامی و به تدریج با ترس های خود مقابله کند. با هم به سمت سایه هایی که ایجاد ترس کرده اند بروید. هیولاهای زیر تخت را با هم بررسی کنید. به او کمک کنید تا شجاعت خود را بشناسد.

تماشای تصاویر، فیلم و نمایش های ترسناک را برای کودک محدود کنید.