دوربینی چیست ؛ آشنایی با علائم و درمان دوربینی(هایپروپیا)
دوربینی و نزدیک بینی دو مورد از رایج‌ترین مشکلات و نارسایی‌های چشمی هستند که افراد زیادی با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. تا جایی که حدود 5 تا 10 درصد شهروندان آمریکایی از دوربینی رنج می‌برند. ما امروز در این مطلب قصد داریم که نگاه دقیق‌تری به دوربینی و علائم و روش‌های درمانی آن داشته باشیم. اگر شما هم در حال حاضر گرفتار این مشکل بینایی هستید پیشنهاد می‌کنیم تا انتها با ما باشید. (منبع: utorento)
دوربینی چیست
دوربینی شرایطی است که در آن بینایی فرد تحت تاثیر قرار می‌گیرد. به زبان ساده دوربینی یعنی اینکه شما می‌توانید اجسامی که در فاصله بسیار زیادی از خودتان قرار گرفته‌اند را به راحتی ببینید و تشخیص دهید. اما متاسفانه اجسامی که در نزدیکی شما هستند همگی تارند. در دنیای پزشکی به دوربینی هایپروپیا(hyperopia) گفته می‌شود. در نتیجه دوربینی فرد برای دیدن اجسام نزدیک تمرکز کافی ندارد و گاها به دلیل فشار ناشی از همین تمرکز دچار سردرد شده یا حتی زیاد پلک می‌زند. پس افرادی که دوربین هستند اکثرا:
- به راحتی اجسام با فاصله زیاد را می‌بینند و تشخیص می‌دهند
- برای دیدن فاصله نزدیک و حتی خواندن کلمات که در فاصله کم قرار گرفته‌اند مشکل دارند
البته به این نکته دقت داشته باشید که اگر میزان دوربینی شدت زیادی داشته باشد دیگر فرقی نمی‌کند فاصله نزدیک باشد یا دور، فرد همه چیز را مبهم و تار می‌بیند.
علت بروز دوربینی چیست
برای اینکه درک بهتری از دوربینی داشته باشید اجازه دهید کمی ساختار چشم نرمال را بررسی کنیم.
همان طور که ممکن است بدانید دو قسمت داخلی چشم وظیفه تمرکز کردن بر روی اشیا را بر عهده دارند. یکی قرنیه و دیگری هم عدسی چشم. قرنیه همان سطح شفاف ابتدایی در ساختار چشم ماست و عدسی هم بخشیست که با تمرکز بر روی اشیا تغییر شکل می‌دهد.
این دو قسمت یعنی قرنیه و عدسی کار تیمی می‌کنند، یعنی تلاش می‌کنند تا نور وارد شده به چشم را شکست دهند و سپس همین نور را بر روی شبکیه متمرکز کنند – شبکیه در پشت کره چشم جای گرفته است – بخشی که اطلاعات بصری را دریافت می‌کند و به عصب‌های بینایی سیگنال ارسال می‌کند که در نهایت این سیگنال‌ها به مغز ما می‌رسند.
یک عدسی و قرنیه کاملا منحنی اجازه می‌دهند تا یک تصویر واضح ببینید، در غیر این صورت خبری از تصاویر شفاف و واضح نیست. در نتیجه؟ در نتیجه عدسی یا قرنیه شما به درستی کار نمی‌کنند و قادر به ارسال تصاویر واضح به شبکیه نیستند.
یکی از رایج‌ترین علل بروز چنین اتفاقی داشتن قرنیه صاف است. اما این تنها دلیل نیست و کره چشم کوتاه‌تر از حد طبیعی نیز می‌تواند از دیگر دلایل آن باشد. همه این‌ها باعث می‌شوند که بجای اینکه نور بر روی شبکیه تمرکز کند بر روی محدوده گسترده‌تری متمرکز شود.
افزایش سن، ژنتیک و عوامل محیطی همگی می‌توانند در بروز هایپروپیا موثر باشند.
علائم دوربینی کدام‌اند
اگر که تجربه دوربینی داشته باشید می‌دانید که برای دیدن اشیا نزدیک باید زحمت زیادی بکشید و این موضوع فشار مضاعفی به چشم‌ها وارد می‌کند. همین موضوع باعث خستگی چشم می‌شود. از طرف دیگر علائم هایپروپیا همگی در نتیجه همین خستگی چشم اتفاق می‌افتند:
- دیدن اشیا و کلمات تار که در فاصله نزدیک قرار دارند
- پلک زدن مداوم به منظور بهتر دیدن
- تجربه درد و سوزش در اطراف چشم
- سردردهای مداوم بعد از انجام کارهایی که نیاز به تمرکز دارند یا حتی بعد از مطالعه
اگر که در کودکان دوربینی شدیدی تشخیص داده شود و اقدامی برای درمان صورت نگیرد در آینده تبدیل به استرابیسم یا همان چشم‌های ضربدری می‌شود.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اینکه چه زمانی به دکتر مراجعه می‌کنید به شرایط خودتان و شدت هایپروپیا بستگی دارد. اما به طور کلی اگر که میزان دوربینی به اندازه‌ایست که نمی‌توانید کارهایتان را به کیفیت گذشته انجام دهید یا اینکه لذت انجام فعالیت‌ها از شما گرفته شده پس بهتر است که با یک متخصص مشورت کنید و وقت معاینه تنظیم کنید. پزشکان می‌توانند با استفاده از آزمایش‌ها و تست‌های مختلف شدت دوربینی را تشخیص دهند و نسبت به درمان و کنترل آن اقدام کنند.
به این نکته دقت داشته باشید که گاهی چشم پزشکان برای تشخیص بهتر از دکتر مغز و اعصاب کمک می‌گیرند. پس اگر به دنبال بهترین دکتر مغز و اعصاب تهران هستید می‌توانید از سایت درمانکده وقت معاینه بگیرید.
البته که در وبسایت درمانکده دسته بندی‌های زیادی برای پزشکان وجود دارد. از بهترین متخصص گوش و حلق و بینی در تهران گرفته تا متخصص قلب و عروق و …
تشخیص هایپروپیا
اکثر اوقات دوربینی در طول معاینه اولیه چشم تشخیص داده می‌شود. در جلسه معاینه:
- ابتدا پزشک با استفاده از چارت‌های مختلف کیفیت بینایی شما را می‌سنجد.
- بسته به نتایج معاینه اولیه پزشک با استفاده از قطره‌های بخصوصی سعی می‌کند مردمک چشم را برای باز شدن تحریک کند تا بتواند راحت‌تر پشت چشم را ببیند.
- برای دیدن چشم و شبکیه از یک لنز ذره بینی بسیار قوی استفاده می‌شود.
- همچنین برای اینکه سطح کیفیت دیدتان را بهبود ببخشند در لحظه از عدسی‌ها و لنزهای مختلفی استفاده می‌کنند.
- در نهایت هم اگر وضوح دید در فاصله دور و نزدیک مشخص شود دوربینی یا نزدیک بینی بیمار تشخیص داده می‌شود.
درمان دوربینی
ساده‌ترین روش درمان و کنترل دوربینی استفاده از عینک‌ها و لنزهای طبی می‌باشد. این لنزها کارکرد قرنیه و عدسی چشم را اصلاح کرده و در واقع کمک به ورود و شکست بهتر نور در ساختار چشم می‌کنند.
البته این نکته را در نظر بگیرید که روش درمانی به شرایط و سن و سال بیمار هم بستگی دارد. به عنوان مثال افراد جوان که ساختار چشم منعطف‌تری دارند نیازی به عدسی‌های طبی ندارند و این مشکل اکثرا در طول زمان برطرف می‌شود. اما اگر افراد کم سن و سال:
- تفاوت فاحشی در کیفیت دید دو چشم داشته باشند
- مستعد چشم ضربدری باشند
- و در آخر اینکه بینایی واضحی نداشته باشند
پزشک برای آن‌ها هم از عینک استفاده می‌کند.
آخرین مرحله درمان دوربینی کمک گرفتن از جراحی یا همان لیزیک چشم‌هاست. البته که از لیزیک اغلب برای درمان نزدیک بینی استفاده می‌شود ولی در دوربینی هم نتیجه مثبتی خواهد داشت. در جراحی لیزیک سعی می‌کنند با استفاده از لیزر انحنای قرنیه را اصلاح کنند. عفونت، خشکی چشم و حتی دیدن هاله در اطراف محدوده بینایی از احتمالات بعدی این جراحی هستند.
سخن پایانی
اگر می‌خواهید احتمال وقوع دوربینی را کاهش دهید پیشنهاد می‌کنیم به طور منظم معاینه چشم انجام دهید و به سلامت بینایی خودتان اهمیت دهید. چشم‌ها دریچه نگاه ما به جهان هستی هستند و راه ارتباطی ما با دنیای پیرامون‌اند. به علاوه اینکه می‌توانید در جلسه معاینه سوالات زیر را از پزشک‌تان بپرسید:
- دلیل بروز دوربینی چیست؟
- آیا باید از عدسی‌های طبی استفاده کنم؟
- چه زمانی باید به عمل لیزیک فکر کنیم؟
- آیا امیدی به بهبود است؟
