عوارض تک فرزندی در بزرگسالی

امروزه به دلیل تغییر سبک زندگی، تک فرزندی در بین زوجین و خانواده ها رایج شده است. اکثر زوج ها تمایلی به بچه دار شدن ندارند یا فقط به یک فرزند رضایت می دهند. به نظر می رسد که این امر برای والدین منافع اقتصادی دارد، اما آسیب های روحی زیادی برای کودک دارد.

تک فرزندی انتخابی است که این روزها بر بسیاری از زوج ها تحمیل شده است. از دلایل تک فرزندی می توان به افزایش سن ازدواج، مادر شاغل، ترس از مسئولیت، شرایط اقتصادی خانواده ها و محیط خانواده اشاره کرد که در سال های اخیر رو به کاهش بوده است. .

وقتی پدر و مادر تمام سرمایه مادی، معنوی و عاطفی خود را روی کودک می گذارند، انتظار دارند که آن کودک تمام زندگی خود را وقف آنها کند و خودش مرتکب خطا و اشتباه نشود، در حالی که هیچ انسانی نمی تواند کامل و سربار باشد.

اگرچه فرزندآوری علاوه بر فواید، مشکلات خاص خود را نیز دارد، اما در شرایط کنونی جامعه، پدیده فرزندآوری دامنگیر بسیاری از خانواده ها شده است. .

تک فرزند داشتن خوب است یا بد؟

زندگی امروزی به دلیل پیشرفت تکنولوژی و نگرانی های روزافزون خانواده ها، بسیار متفاوت از زندگی گذشته است و زوج ها را به سمت فرزندآوری سوق می دهد، در حالی که اکثر والدین بر این باورند که تک فرزندان در طول زندگیخود تنها خواهند بود، از سوی دیگر، نه داشتن خواهر و برادر از شکل گیری روحیه رقابتی که برای موفقیت در زندگی لازم است جلوگیری می کند، از طرفی قرار گرفتن در کانون توجه والدین باعث ایجاد احساس اطمینان در کودک می شود.

برخی از مزایای داشتن فرزند و تنها داشتن یک فرزند

– کودک بسیار به والدین خود وابسته است و رابطه خوبی با آنها دارد.

– کودک در همه چیز بهترین است.

– کودک مجبور نیست برای جلب توجه والدین با خواهر و برادرهای دیگر رقابت کند.

– کودک با خواهر یا برادر دیگری (عمدا یا غیرعمد) مقایسه نمی شود.

توجه والدین به تک فرزندان

معمولاً تک فرزندان بیشتر از سایر فرزندان مورد توجه والدین خود قرار می گیرند، اما خانواده هایی هم هستند که والدین آنها به دلیل مشغله کاری زیاد به تک فرزندان توجه نمی کنند. فرزندان تک به نداشتن برادر حسادت نمی کنند و مجبور نیستند برای جلب توجه والدین خود تلاش کنند.

قرار گرفتن در مرکز توجه باعث می شود که فرزندان مجرد در آینده برای به دست آوردن موقعیت های اجتماعی، کاری، عشقی تلاش زیادی نکنند و با شکست های زیادی در زندگی مواجه شوند .

از طرفی توجه زیاد به تک فرزندها باعث می شود احساس امنیت و اعتماد به نفس داشته باشند. .

بزرگترین معایب نداشتن خواهر و برادر

توجه ویژه و شدید والدین

کودکانی که خواهر و برادر ندارند و تنها فرزندان خانواده هستند در کانون توجه والدین قرار دارند، آنها به دلیل نداشتن خواهر و برادر برای جلب توجه والدین خود رقابت نمی کنند. قرار گرفتن در کانون توجه دائمی، مشکلات زیادی را برای فرد در بزرگسالی ایجاد می کند و انتظار دارد که جامعه، دوستان، همکاران و همچنین والدین به او توجه ویژه ای داشته باشند، بنابراین از افرادی انتظار دارد که در بسیاری از موارد تمایل دارند همه چیز را روی خود داشته باشند.

کنترل و مدیریت کمتر احساسات

بسیاری از کودکان و نوجوانان از طریق ارتباط با خواهر و برادر خود یاد می گیرند که با احساسات و مشکلات مختلف زندگی خود کنار بیایند. اگر به بچه هایی که خواهر و برادر دارند نگاه کنید، می بینید که خیلی بیشتر می توانند با احساسات خود کنار بیایند و آنها را کنترل کنند و آنها را مدیریت کنند. از سوی دیگر، تنها کودکان از این موهبت بی بهره هستند و در بسیاری از موارد نمی توانند آنطور که باید رفتار کنند یا در برابر حوادث واکنش مناسب نشان دهند.

مهارت های ارتباطی ضعیف تر

بیشتر مهارت‌های ارتباطی کودکان هنگام برخورد با محیط، به‌ویژه با همسالانشان اتفاق می‌افتد. بنابراین یکی دیگر از معایب خواهر و برادر این است که در مهارت های ارتباطی، یادگیری و بروز آنها ضعف ندارند. اگرچه بچه ها وقتی به مهدکودک یا مدرسه می روند کم کم این مهارت ها را یاد می گیرند، اما تماس مداوم بین خواهر و برادر به آنها کمک می کند تا سریعتر و موثرتر یاد بگیرند.

فشار روانی زیاد

اکثر خانواده های که چند فرزند دارد، انتظارات و خواسته های آنها بین آنها تقسیم شده است، اما یکی از مهمترین معایب نداشتن خواهر و برادر این است که توقعات والدین از فرزند صرفا معطوف به اوست. کودکان تک به طور کلی استرس زیادی را در برآوردن انتظارات والدین خود تجربه می کنند و اگر نتوانند والدین خود را راضی کنند، استرس و اضطراب زیادی را تجربه می کنند.

وابستگی به والدین

پسر، دختر یا نوجوانی که خواهر و برادر ندارد، بسیار بیشتر به والدین خود وابسته است و روند استقلال و جدایی از خانه و خانواده برای آنها دشوارتر است. این وابستگی کودک از طرف والدین نیز وجود دارد، آنها ترجیح می دهند فرزندشان برای همیشه در کنار آنها باشد و هر چه دیرتر این روند استقلال رخ دهد، شادتر هستند.

تجربه تنهایی

از دیگر معایب نداشتن خواهر یا برادر می توان به تجربه تنها ماندن اشاره کرد، برای مثال تصور مرگ والدین تک فرزندی. این فرد حتی در بسیاری از موارد و شرایط خاص که فرد به کمک شخص یا افرادی مانند خواهر و برادر نیاز دارد، پس از والدین خود هیچ رابطه خانوادگی بسیار نزدیکی را تجربه نمی کند.

بلوغ زودرس

مهمترین چیز در دوران کودکی این است که فرد مهارت ها و روابط خود را با همسالان و سایر کودکان و نوجوانان به اشتراک بگذارد، این موضوع تأثیر بسیار مثبتی در موفقیت یک فرد در جامعه دارد. اما یکی از معایب خواهر و برادر، نداشتن رابطه دائمی بین فرزند و والدین است که او را در یک رابطه دائمی با بزرگترها قرار می دهد.

در این شرایط تنها کودکان رفتار بزرگترها را تقلید می کنند و دوران کودکی خود را با کودکی واقعی نمی گذرانند. در برخی موارد، این امر منجر به بلوغ زودرس می شود، زیرا آنها دائماً با بزرگسالان در تماس هستند و بر اساس آن رفتار می کنند.

انزوا

از آنجایی که کودکان تک اغلب تنها هستند و ارتباط موثری با همسالان خود برقرار نمی کنند، اغلب احساس تنهایی می کنند.

کمال گرایی

یکی از مهمترین معایب خواهر و برادر عدم کمال گرایی در تک فرزند خانواده است، به طور کلی زمانی که فردی تنها فرزند خانواده است، والدین سعی می کنند فرزند خود را بهترین الگوی فرزندان قرار دهند، به طوری که دائما ثبت نام در انواع کلاس ها یا انتظار اینکه مایه افتخار باشید. این نگرش باعث می شود که فرد با کمال گرایی درونی مواجه شود و از این حیث در زندگی، کاری و حتی روابط با مشکلات فراوانی مواجه شود.