خطرات آنژیوگرافی در کودکان
آنژیوگرافی، یک روش تشخیصی است که پزشک را قادر می سازد با استفاده از اشعه ی x، رگ های خونی را با جزئیات دقیق، مورد بررسی قرار دهد. اگر پزشکان، در طول رویکرد آنژیوگرافی، یک بخش باریک شده (تنگی)از رگ خونی را شناسایی کنند، ممکن است بلافاصله با استفاده از روشی به نام آنژیوپلاستی، رگ خونی را باز کرده و یا گشاد کنند.
آنژیوگرافی چیست؟
آنژیوگرافی یک آنژیوگرام تولید می کند، که تصویری از رگ های خونی در بدن می باشد. آنژیوگرام، شبیه به یک نقشه جاده به نظر می رسد که مسیر رگ های خونی و اتصالات آن ها را نشان می دهد. هر بخش از بدن را می توان با استفاده از آنژیوگرافی به دقت مورد بررسی قرار داد. عمل آنژیو قلب و آنژیوگرافی مغز از جمله کاربردهای مهم این روش محسوب می شوند.
رگ های خونی ممکن است به عنوان بخشی از یک بیماری که تمام بدن را تحت تأثیر قرار می دهد (مانند واسکولیت یا نوروفیبروماتوز) باریک شوند. گاهی اوقات، فقط شریان هایی که خونرسانی به کلیه ها را انجام می دهند، باریک می شوند که این شرایط، تنگی شریان کلیوی نامیده می شود. یک رگ خونی باریک شده می تواند باعث بروز مشکلاتی شود، زیرا موجب کاهش جریان خون به بخشی از بدن می شود. باریک شدن برخی از شریان ها، به ویژه مواردی که خونرسانی به کلیه ها را انجام می دهند، می تواند منجر به فشار خون بالا شود.
آنژیوگرافی شامل چه چیزی می شود؟
در طول این عمل، از مایع حاجب (برای افزایش وضوح تصاویر) استفاده می شود که از طریق ادرار از بدن دفع می شود، در صورت وجود هر گونه مشکل کلیوی لطفاً به پزشک اطلاع دهید.
آنژیوگرافی تقریباً همیشه در حالی انجام می شود که کودک شما تحت بیهوشی عمومی قرار دارد، چرا که کودک باید در طول انجام عمل بی حرکت باشد و انجام آنژیوگرافی مدتی طول می کشد. بسیار مهم است که کودک چند ساعت قبل از بیهوشی، هیچ چیزی نخورد و نیاشامد. این کار احتمال خطر وارد شدن محتویات معده به ریه ها را در طول آنژیوگرافی و پس از آن کاهش می دهد.
شب قبل از آنژیو به شما اطلاع داده می شود که کودک شما از چه ساعتی باید خوردن غذا و نوشیدن مایعات را متوقف کند. پیش از این ساعت، به کودک خود غذا و مایعات کافی بدهید تا بدن او هیدراته باقی ماند و مواد غذایی لازم را دریافت کند. ممکن است لازم باشد که در اواسط شب کودک خود را بیدار کنید تا به او نوشیدنی توصیه شده را بدهید. زمانی که کودک شما تحت بیهوشی عمومی قرار دارد، رادیولوژیست، با استفاده از هدایت سونوگرافی، سوزن بلندی را وارد یک شریان (رگ خونی بزرگ) می کند. در ابتدا مقداری بیحسی موضعی به پوست تزریق می شود، تا آن ناحیه به مدت چند ساعت بی حس باقی بماند و یک بریدگی بسیار کوچک در پوست ایجاد می شود که از طریق آن سوزن وارد شود. معمولاً از شریان کشاله ران برای انجام این کار استفاده می شود، حتی اگر آنژیوگرافی برای بخش دیگری از بدن نیاز باشد، این شریان، بهترین دسترسی را به شریان های اصلی بدن دارد.
یک سیم راهنمای نرم از طریق سوزن وارد شریان می شود. در نهایت یک کاتتر (یک لوله پلاستیکی نازک) از طریق سیم راهنما وارد شریان می شود، سپس سیم راهنما خارج می شود. کاتتر از طریق شریان ها عبور می کند تا به ناحیه مورد نظر برسد. برای هدایت کاتتر در جهت درست و اطمینان از رسیدن به ناحیه ی مورد نظر برای اسکن، از اشعه ایکس و ماده حاجب در نقاط مختلف استفاده می شود. پس از آنکه ماده حاجب از کاتتر به داخل رگ های خونی برسد، دوباره از اشعه ی ایکس استفاده می شود تا ناحیه مورد نظر برای دریافت اطلاعات بیشتر از چندین ناحیه بررسی شود. در برخی مواقع در حین آنژیوگرافی برای بازکردن رگ از روش دیگری استفاده می کنند اما ببینیم آنژیوپلاستی چیست؟
آنژیوپلاستی کودکان چگونه انجام می شود؟
اگر کودک شما نیاز به انجام آنژیوپلاستی در حین آنژیوگرافی دارد، یک بالون کوچک از طریق کاتتر وارد رگ خونی می شود که زمانیکه به بخش باریک شده رسید، باد می شود. این کار دیواره های رگ خونی را باز می کند به طوری که جریان خون درون آن بهبود پیدا کند. برای بررسی این که بالون در نقطه ی درست قرار گرفته است و برای اندازه گیری مقدار باد شدن آن، از تصویربرداری اشعه ی ایکس استفاده می شود.
جایی که کاتتر وارد پوست شده، هیچ نیازی به بخیه ندارد و فقط یک علامت کوچک باقی می ماند که ظرف مدت چند روز کاملاً از بین می رود.
آیا انجام این عمل خطراتی به همراه دارد؟
عوارض آنژیوپلاستی و آنژیوگرافی بسیار نادر هستند. آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی معمولاً تحت بیهوشی عمومی کودک انجام می شوند. گرچه، هر بیهوشی کاملی، خطراتی به همراه دارد، اما در این مورد احتمال خطر بسیار کم است. فقط احتمال عفونت کمی وجود دارد. کودک شما ممکن است از ناحیه ای که کاتتر وارد شده دچار خونریزی شود، اما می توان پس از عمل، با فشار دادن آن ناحیه به مدت چند دقیقه، خونریزی را کاهش داد. اغلب یک کبودی در این ناحیه ایجاد می شود که ممکن است کمی درد داشته باشد، اما مسکن هایی مانند پاراستامول یا ایبوپروفن معمولاً برای برطرف کردن درد کافی هستند.
احتمال بسیار کمی وجود دارد که رگ های خونی بررسی شده (با انسداد یا پارگی دیواره رگ خونی) آسیب ببینند. این آسیب می تواند منجر به خونریزی شود و به ندرت به انتقال خون نیاز می شود. ممکن است به یک استنت فلزی برای باز نگه داشتن رگ خونی نیاز باشد و این کار را می توان از طریق رگ خونی (مشابه با عملکرد بالون) انجام داد. آسیب به رگهای خونی بعید است، چرا که حرکت کاتتر و بالون درون رگ های خونی، به طور مرتب با اشعه ایکس بررسی می شود.
به ندرت درون شریان رگ پا که کاتتر از طریق آن وارد می شود، لخته تشکیل می شود. این امر می تواند جریان خون در پا را تحت تأثیر قرار دهد. در صورت تشکیل لخته، مصرف داروی رقیق کننده برای مدت زمان کوتاهی ضروری است. به ندرت به درمان بیشتری نیاز می شود.
در طولانی مدت، دیواره ی شریانی که کاتتر از طریق آن وارد رگ خونی شده (معمولاً کشاله ران) ممکن است ضعیف شود و قابلیت ارتجاعی خود را از دست دهد. با فشار بالای جریان خون درون رگ، ممکن است یک برآمدگی کوچک در دیواره رگ ایجاد شود که این شرایط آنوریسم کاذب نامیده می شود. اگر این اتفاق بیفتد، شما ممکن است متوجه یک برآمدگی کوچک زیر پوست نزدیک به ناحیه ورود کاتتر شوید. این شرایط خطرناک نیست اما باید درمان شود.
احتمال داشتن حساسیت به ماده حاجب بسیار کم است. اگر کودک شما هر گونه آلرژی داشته باشد، لطفاً پیش از شروع آنژیوگرافی، به رادیولوژیست بگویید. ماده حاجب، توسط کلیه و با ادرار کردن از بدن کودک دفع می شود.
آیا جایگزینی برای آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی وجود دارد؟
پزشک ممکن است قادر باشد با استفاده از روشهای تصویربرداری دیگری مانند MRI یا سی تی اسکن، اطلاعاتی را در مورد رگ های خونی شما به دست آورد. معمولاً آنژیوگرافی، نسبت به دیگر انواع اسکن ها، اطلاعات دقیقتری را ارائه می دهد. آنژیوگرافی، فقط یکی از آزمایشات و رویکردهای پزشکی بسیاری است که کودک شما باید برای کمک به تشخیص پزشک یا نظارت بر درمان انجام دهد. آنژیوگرافی معمولاً زمانی انجام می شود که آزمایشات کمتر تهاجمی نتوانند اطلاعات ضروری مورد نیاز را فراهم کنند. گاهی اوقات، عمل جایگزین آنژیوپلاستی، عمل باز یا بازسازی رگ های خونی می باشد که پیچیده تر است و برای هر کودکی مناسب نیست. عمل جراحی باز ، خطرهای دیگری مانند عفونت و خونریزی را در پی دارد.
برچسب ها : بیماری قلبی,آنژیوگرافی,آنژیوپلاستی,گرفتگی عروق قلب,متخصص قلب
