منظور از عفونت مقاربتی چیست؟

عفونت های مقاربتی، گروهی از عفونت هایی هستند که فقط از طریق تماس جنسی منتقل می شوند. عفونت های مقاربتی(STI) اصطلاحی است که امروزه به جای بیماری های منتقل شده از راه رابطه ی جنسی (STD) به کار می رود. برای ابتلا به عفونت های مقاربتی، لزوماً نباید رابطه ی جنسی برقرار کنید. اما فعالیت جنسی، شایع ترین راه انتقال این عفونت ها می باشد. این عفونت ها با ارگانسیم های مختلفی ایجاد می شوند و علائم متفاوتی دارند.

برخی از شایع ترین عفونت های مقاربتی عبارتند از:

۱-ویروس پاپیلومای انسانی (HPV):

موجب زگیل های تناسلی می شود. این بیماری یک عفونت مقاربتی بسیار شایع در کانادا به ویژه در میان نوجوانان و جوانان می باشد. تحقیقات نشان می دهند ویروسی که عامل زگیل های تناسلی می باشد، همچنین موجب سرطان رحم و دیگر انواع سرطان های خاص از جمله سرطان مقعد، آلت تناسلی، واژن و پشت گلو می شود. بهترین راه درمان زگیل تناسلی مردان در مرحله ی اول لیزر زگیل تناسلی و بعد کرایوتراپی یا سرمادرمانی است.

۲–کلامیدیا:

اغلب در نوجوانان و جوانان رخ می دهد. زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به آن قرار دارند. این بیماری بر اثر نوعی باکتری به نام کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود. در کانادا، کلامیدیا، شایعترین عفونت مقاربتی می باشد.

۳–گنوره آ:

گنوره آ، عفونتی است که توسط نوعی باکتری به نام نایسریا گنوره آ ایجاد می شود. این بیماری، دومین عفونت مقاربتی شایع می باشد و نوجوانان و جوانان، حدوداً نیمی از تمام موارد گزارش شده را تشکیل می دهند. اگر این شرایط درمان نشود، ممکن است منجر به ناباروری هم در مردان و هم در زنان شود.

۴-سفلیس:

نوعی عفونت باکتریایی است که شیوع کمتری دارد، اما هنوز نگران کننده است. میزان شیوع این بیماری در طول چند دهه گذشته تا اواخر دهه 1990 به طور قابل توجهی کاهش یافت، اما پس از این دوره شیوع آن در کانادا به طور مداوم در حال افزایش است.

۵-ایدز:

یک عفونت ویروسی است که می تواند موجب بروز بیماری ایدز شود. این ویروس به سلول های سیستم ایمنی حمله می کند و فرد را در برابر عفونت های دیگر و عوارض آنها بی دفاع می کند.

۶-هپاتیت ب:

بر اثر ویروسی ایجاد می شود که کبد را درگیر می کند. هیچ درمانی برای این شرایط وجود ندارد، اما واکسن آن برای حفاظت از شما در برابر ویروس وجود دارد.

۷-هرپس تناسلی:

ضایعاتی شبیه به تبخال ایجاد می کند و توسط یک ویروس ایجاد می شود. زمانی که ویروس هرپس وارد بدن شما می شود، تا آخر عمر در آنجا باقی می ماند. علائم این عفونت ممکن است بدون هیچگونه هشداری ایجاد شوند.

۸-شانکروئید:

یک عفونت باکتریایی در ناحیه تناسلی است که زمانی در آمریکای شمالی نادر بود، اما در سالهای اخیر شایع تر شده است. این بیماری می تواند موجب زخم های تناسلی شود.

۹-شپش عانه:

که به شپش تناسلی یا خرچنگ نیز شناخته می شود، توسط هجوم شپش به ناحیه تناسلی ایجاد می شود.

۱۰-تریکومونیازیس:

عفونتی است که بر اثر تک یاخته ﺗﺮﯾﮑﻮﻣﻮﻧﺎس واژﯾﻨﺎﻟﯿﺲ ایجاد می شود و زنان را بیشتر از مردان درگیر می کند. این بیماری اغلب بدون علامت است و معمولاً همراه با گنوره آ و دیگر عفونت های مقاربتی ظاهر می شود.

علل ایجاد عفونت مقاربتی

عفونت های مقاربتی معمولاً بر اثر باکتری یا ویروس ایجاد می شوند در موارد زیر، احتمال ابتلا به این عفونت ها بیشتر است:

• رابطه ی جنسی محافظت نشده برقرار کنید.

• کاندوم در طول رابطه ی جنسی پاره شود.

• شریک جنسی شما به عفونت مقاربتی مبتلا باشد.

• شریک جنسی با افراد دیگر رابطه ی جنسی برقرار کند.

در برخی از موارد مانند هپاتیت ب یا اچ ای آوی، ویروس ها می توانند از طریق خون یا به اشتراک گذاشتن سوزن و سرنگ برای تزریق دارو، پیرسینگ بدن یا تاتو منتقل شوند. زنان باردار ممکن است قبل از زایمان، در طول زایمان یا در حین شیردهی، عفونت های مقاربتی خاصی را (مانند اچ آی وی) به نوزاد خود منتقل کنند. رشد زگیل های تناسلی ناشی از HPV ممکن است در طول بارداری به دلیل تغییرات در سطوح هورمون ها صورت گیرد.

علائم عفونت های مقاربتی

بسیاری از افراد مبتلا به عفونت های مقاربتی ممکن است به طور کلی هیچ علائم واضحی نداشته باشند. در نتیجه، فرد ممکن است به مدت طولانی به دنبال درمان نباشد. این تأخیر می تواند منجر به خطر مشکلات سلامتی مربوط به عفونت های مقاربتی و احتمال انتقال عفونت مقاربتی به دیگران شود. شماری از علائم می توانند نشانه ی وجود عفونت مقاربتی باشند، گرچه برخی از علائم، به عفونت های خاصی مربوط می شوند:

• ترشحات واژن سنگین تر از حالت طبیعی

• ترشح از آلت تناسلی یا مقعد

• خارش در ناحیه تناسلی یا مقعد

• زخم یا راش در ناحیه تناسلی یا مقعد، گاهی اوقات در دهان

• درد در طول نزدیکی

• درد به هنگام ادرار یا تکرر ادرار

• غدد ملتهب در کشاله ران

• تب، سردرد، احساس کسالت عمومی

• درد لگن که مربوط به عادت ماهانه نمی شود.

تشخیص عفونت مقاربتی

اگر برخی از علائم توصیف شده در این مقاله را دارید یا فکر می کنید ممکن است به عفونت مقاربتی مبتلا باشید، به معاینه ی پزشکی برای تشخیص و تعیین بهترین درمان برای عفونت مقاربتی خاص، نیاز دارید. پزشک شما ممکن است سؤالاتی را در مورد علائمتان بپرسد و معاینه ی فیزیکی انجام دهد.

برای کمک به تشخیص عفونت مقاربتی، پزشک ممکن است آزمایشات خون یا آزمایشات ادرار را توصیه کند یا ممکن است از ناحیه تناسلی شما نمونه برداری کند و برای بررسی بیشتر آن را به آزمایشگاه بفرستد. افراد فعال از نظر جنسی به ویژه کسانی که چندین شریک جنسی دارند، باید به طور منظم توسط پزشک خانوادگی خود چکاپ شوند.

در برخی از موارد، هیچ علائم واضحی وجود ندارد و عفونت هایی که موجب بیماری های مقاربتی می شوند فقط از طریق آزمایشات غربالگری منظم شناسایی می شوند.

درمان و پیشگیری

از آنتی بیوتیک ها می توان برای درمان عفونت های مقاربتی مانند گنوره آ، سفلیس یا شانکروئید استفاده کرد. شانکروئید اغلب همزمان با بیماری کلامیدیا رخ می دهد، بنابراین پزشکان معمولاً برای درمان گنوره آ و کلامیدیا، آنتی بیوتیک تجویز می کنند. شریک جنسی شما برای پیشگیری از ابتلا به عفونت باید همزمان با شما تحت درمان قرار گیرد.

افراد مبتلا به هپاتیت بی مزمن تنها برای علائم درمان می شوند. ویروس از بدن اکثر بزرگسالان ویروس خود به خود پاکسازی می شود. گرچه، افراد بسیار کمی ویروس را دفع نمی کنند و درمان هایی برای کاهش احتمال آسیب کبد طولانی وجود دارد. هیچ درمانی برای ایدز وجود ندارد. پزشکان، ترکیبات مختلف داروهای ضدویروسی را برای آهسته تر کردن پیشرفت بیماری تجویز می کنند.

درمان ها از فردی به فرد دیگر متفاوت اند تا مشخص شود که کدام ترکیب بهترین اثربخشی را برای شما دارد. پزشکان همچنین عفونت های ثانویه ناشی از سیستم ایمنی تضعیف شده را درمان می کنند. هیچ گاه خجالت نکشید و از شرکای جنسی جدید خود سؤال کنید آیا به عفونت مقاربتی مبتلا هستند و اگر خود به آن مبتلا هستید، با آنها در میان بگذارید. برای جلوگیری از انتقال عفونت های مقاربتی، افرادی که از نظر جنسی فعال هستند و چندین شریک جنسی دارند، باید توسط پزشک به طور منظم بررسی و به سرعت درمان شوند.