علت پرخاشگری نوجوانان و راهکار آن
یکی از مسائل بسیار مهمی که در زمینه روانشناسی امروزه مطرح شده است و روز به روز اطلاعات دقیق تر و تکمیلی در این خصوص ارائه می شود، پرخاشگری نوجوانان است. در واقع نوجوانان با گذر از سنین کودکی و خردسالی پای به اجتماع می گذارند و اولین برخورد آن ها به طور مستقیم با اجتماع صورت می گیرد. بسیاری از نوجوانان ممکن است در اوقات فراغت خود مشغول به کار شوند و تمامی این موارد به همراه حساسیت های دوران بلوغ می تواند منجر به پرخاشگری، گوشه گیری و عدم توجه به آموزه های والدین شود. در این مقاله در خصوص پرخاشگری در سنین نوجوانی صحبت خواهیم کرد و بیشتر در این موضوع توضیح خواهیم داد. شما می توانید با بررسی علل پرخاشگری و روش های مقابله با آن، فرزند خود را در این سنین به آرامش دعوت کنید. باید به یاد داشته باشید که شما دوست فرزند خود باشید و نقش پدری یا مادری را تا حدی باید کنترل شده باشد.
خشم و پرخاشگری
اولین نکته‌ای که در مورد پرخاشگری نوجوانان باید به آن دقت کنیم این است که بدانیم پرخاشگری به چه معناست و آیا لزوما به معنای داشتن خشم است؟
توجه داشته باشیم پرخاشگری با خشم تفاوت دارد. پرخاشگری یک نوع هیجان است؛ یعنی ما هر وقت دچار ناکامی می‌شویم و موردی را می‌خواهیم که به دست نمی‌آوریم یا مساله‌ای ما را از رسیدن به خواسته‌هایمان محروم می‌کند، خشمگین می‌شویم یا وقتی در مسیر خود دچار بن‌بست یا دست‌انداز می‌شویم، خشم هم سراغمان می‌آید.
چرا نوجوانان خشمگین هستند؟
می‌توان گفت خشم هیجانی کاملا طبیعی است که پیام آن برای ما «ناکامی» است؛ یعنی ما به نوعی نتوانسته‌ایم به موفقیت دست یابیم. گاهی خشم در ما انرژی به وجود می‌آورد تا در جهت کامیابی و دستیابی به آنچه می‌خواهیم، اقدامی کنیم.
پرخاشگری عبارت است از برون‌ریزی خشم به شکل‌های مختلف؛ به این معنا که گاهی اوقات وقتی احساس ناراحتی می‌کنیم، خشم ایجادشده در وجودمان برون‌ریزی می‌کند و این برون‌ریزی می‌تواند متوجه افراد زیادی که به نوعی با آنها در ارتباط هستیم مانند فرزند، همسر والدین یا هر شخص دیگر می‌شود.
علل پرخاشگری نوجوانان چیست؟
پیش از آن که به دنبال راهکارهای مناسب برای برخورد با پرخاشگری نوجوانان باشید لازم است تا علل آن را در فرزند خود بیابید. خشم و عصبانیت نوجوانان علاوه بر ویژگی‌های ذکر شده می تواند علل مختلفی داشته باشد که برخی از آنها به شرح زیر می‌باشند:
_فعالیت هورمون های جنسی در دوره نوجوانی
_فاکتورهای ژنتیکی
_رفتارهای پرخاشگرانه قبلی
_قربانی آزار جنسی یا فیزیکی بودن
_در معرض خشونت قرار گرفتن در خانه و جامعه
_پرخاشگری و خشم در رسانه ها
_استفاده از الکل یا مواد مخدر
_حضور سلاح گرم در خانه
_آسیب مغزی در اثر ضربه
_تجاوز به حق و حقوق نوجوانان یا چشم پوشی از مالکیت او
_آزار های کلامی و توهین به شخصیت نوجوان
_تنبیه یا حمله های فیزیکی و بدنی به نوجوانی
_بی توجهی به علایق نوجوان
_تحت فشار قرار گرفتن نوجوانان و مجبور بودن به انجام کاری که دوست ندارند
_برخورد نامناسب با آن ها و امر و نهی زیاد در امور
راهکارهای برخورد مناسب با خشم و پرخاشگری نوجوانان
– درک شرایط ویژه نوجوان و تغییر نحوه برخورد با نوجوان بر خلاف دروه کودکی
– تلاش در جهت آگاهی از علت خشم و پرخاشگری نوجوان
– زمانی که شما و فرزندتان آرام هستید برای او توضیح دهید که هیچ اشکالی ندارد که او احساس خشم داشته باشد و احساسات امری طبیعی هستند. اما روش هایی که او برای ابراز خشم خود به کار می برد غیرقابل پذیرش هستند. اگر او فریاد بزند با پیامدهایی روبرو خواهد شد (مثلا محروم شدن از رفتن به مهمانی).
– توجه به نیازهای ویژه دوره نوجوانی و پذیرش نوجوان همانگونه که هست و تکریم شخصیت او
– الگو شدن در کنترل خشم برای نوجوان
– دادن مسئولیت به او در حد توانش و تشویق او به پذیرفتن مسولیت اعمالش.
– تشویق نوجوان وقتی که آرام است و نیز باج ندادن به او برای این که خشم خود را کم کند یا مثلا کمتر فریاد بزند و صدایش را پایین آورد.
– به او بگویید که خشم و پرخاشگری او چه تاثیری روی والدین و دیگر فرزندان دارد (مواجهه)
– هماهنگ بودن والدین در برخورد با نوجوان، عدم مقایسه او، تلاش در فراهم کردن فضای آرام در خانه
– نظارت مناسب به جای کنترل زیاد نوجوان و حفظ رعایت حریم شخصی برای او
– تعریف از نقاط قوت نوجوان در جمع به طور گهگاه نه همیشه.
– در صورت نیاز، مراجعه به روانشناس و مشاور جهت راهنمایی و درمان
