برگرداندن یا رفلاکس چیست؟

برگرداندن یا رفلاکس به حالتی که محتویات معده به داخل مری یا حتی دهان برمی گردد گفته می شود.

شکم توسط دیافراگم از قفسه ی سینه جدا می شود. دیافراگم همانند دریچه ای عمل می کند و از بازگشت مواد معده به درون مری جلوگیری  می کند.

گاهی اوقات عملکرد دریچه به اندازه کافی تاثیرگذار نیست، برای نمونه  در دوران بارداری این دریچه یا به اصطلاح اسفنگتر ممکن است بخوبی عمل نکند و باعث بازگشت مواد خورده شده به مری یا حتی دهان شود. یکی ازعلت هایی  که باعث ایجاد سوزش سر دل در حاملگی می شود ،این است که جنین شما اسفنگتر را بالا می برد و این امر باعث بازگشت  اسید و محتویات معده به مری می شود.

رفلاکس در کودکان نیز به دلیل عدم تکامل کافی اسفنگتر بوجود می آید.اما به مرور با قوی تر شدن اسفنگتر احتمال رفلاکس کمتر می شود.

علائم رایج  رفلاکس در کودکان:

در موارد زیر لازم است با پزشک کودکتان مشورت کنید: 

• اگر در شرایط عادی رفلاکس بیش از پنج بار در روز اتفاق بیافتد.
• اگر کودک بعد از خوردن غذا زیاد گریه می کند.
• اگر به طور مکرر استفراغ می کند.
• اگر سرفه کردن حالتی دائمی شده است.

روشهای ساده ای وجود دارد که باید در ابتدا مورد توجه قرار گیرند؛ مانند نگه داشتن کودک در وضعیت عمودی برای 20 دقیقه بعد از هر بار تغذیه، این وضعیت به باقی ماندن مواد خورده شده در معده تا زمانی که به داخل روده تخلیه شود کمک خواهد کرد. در ضمن بهتر است وعده های غذایی کمتر با دفعات بیشتر مورد استفاده قرار گیرد، اگرچه کودکان همیشه موافق این موضوع نیستند! اما این کار مانع پر شدن کامل معده شده و احتمال پس رانده شدن مواد را با توجه به شل بودن دریچه بین مری و معده، کاهش می دهد.

آیا درمانهای دیگری برای رفلاکس وجود دارد؟

در موارد خیلی شدید استفاده از آنتی اسیدها یا تغلیظ کننده های غذایی ممکن است ارزشمند باشد. می توانید ترکیباتی که هر دو خاصیت مذکور را داشته باشند از داروخانه ها تهیه نمائید. این داروها را با تجویز پزشکتان مصرف کنید و هر از چند گاهی آنها را برای مدت کوتاهی قطع کنید تا بدانید آیا بیماری بهتر شده است یا نه؟

ممکن است پزشک کودکتان برخی از داروهایی مثل سایمتیدین یا رانیتیدین را تجویز کند که برای درمان زخم معده در بالغین مصرف می شوند. البته استفاده از آنها بعضی از کشورها برای اطفال تایید نشده است، ولی در بعضی کشورها مورد استفاده قرار می گیرند. پزشک کودکتان ممکن است داروها یا روشهای دیگری را برای شرایط کودک شما برگزیند. بطور معمول این وضعیت با استفاده از تکنیکهای توضیح داده شده و استفاده از داروهای محدود، با گذشت زمان بهتر خواهد شد.

در مواردی هم لازم است که بیماری کودک کاملا جدی تلقی شود و اگر تاکنون به پزشک متخصص کودکان مراجعه نکرده اید با مشاهده موارد زیر حتما اقدام کنید:

• اگر هرگونه شکی در تشخیص وجود داشته باشد.
• اگر بیماری با درمانهای ساده برطرف نشود.
• اگر خون در استفراغ وجود داشته باشد.
• اگر کودکتان دچار کم خونی باشد.
• اگر سرفه های پایدار یا عفونتهای مکرر تنفسی وجود داشته باشد که بنظر برسد به علت بازگشت مواد از معده به مری هستند.
• اگر کودک در وزن گیری مشکل داشته باشد یا از خوردن غذا امتناع کند.
• اگر عمل بلع مشکل باشد.

خوشبختانه این موارد نادر هستند، اما اگر در مورد هر یک از آنها نگران هستید به پزشک متخصص کودکان مراجعه کنید. شاید لازم باشد برای تشخیص دقیق و بررسی کامل، آزمایشاتی برای کودک انجام شود. ممکن است پزشک تصمیم بگیرد تا از کودک اندوسکوپی به عمل آورد یا با قرار دادن وسیله ای در انتهای مری، اسیدیته ناحیه را در طول 24 ساعت اندازه گیری کند. این اقدامات معمولا برای کودک و متعاقبا برای شما ناراحت کننده خواهد بود اما گاهی بعنوان آخرین اقدام برای قطعی بودن تشخیص بیماری یا تعیین میزان وخامت آن ضروری است.