تفاوت بین سرماخوردگی و آنفولانزا

با شروع فصل سرما میزان ابتلا به سرما خوردگی افزایش می یابد. سرماخوردگی بیشتر با احساس ناراحتی در چشم ها و درد گلو آغاز می شود و با سرفه، آبریزش بینی و چرک کردن گلو ادامه پیدا می کند. دربیشتر مواقع سرماخوردگی در کودکان باعث بالا رفتن تب و بی قراری کودکان میشود، اما بزرگسالان کمتر دچار تب میشوند. در سرماخوردگی حدودا فرد دو روز احساس بی قراری شدید میکند و به تدریج علایم مربوط به سرماخوردگی کمتر میشود.

ویروس عامل سرماخوردگی

ویروس های زیادی میتوانند در ابتلا به سرماخوردگی نقش داشته باشند، مثل کوروناویورس، آدنوویروس، ویروس پاراآنفلوآنزا و ویروس سین‌سیشیال تنفسی، اما راینوویروس از خانواده پیکورناویروس ها عامل اصلی سرماخوردگی است. زمانی که غیر از ویروس ها باکتری ها هم در ابتلا به سرماخوردگی نقش داشته باشند شدت سرماخوردگی افزایش می یابد و فرد دچار عفونت گوش و گلو شود. برای درمان سرماخوردگی با توجه به تفاوت در عامل به وجود آمدن سرماخوردگی از نظر میکروبی و ویروسی باید حتما توسط پزشک بررسی شود.

آنفولانزا و تفاوت آن با سرماخوردگی

عامل بوجود آمدن آنفولانزا نیز نوعی ویروس است اما با ویروس های عامل سرماخوردگی متفاوت است. آنفولانزا توسط ویروس هایی از گروه ارتومیکسو ویروس ها ایجاد می شود که به سه دسته ی (A,B,C) تقسیم می شوند.

علائم ظاهری مبتلایان آنفولانزا

تب، عرق کردن، سردرد، درد عضلات و مفاصل، گلو درد، اسهال و گرفتگی بینی از علائم ظاهری آنفولانزا هستند. آنفولانزایی که توسط ویروس های دسته ی A بوجود می آید به آنفولانزای خوکی معروف است وبیشتر با اسهال و استفراغ همراه است. دوره درمان آنفولانزا معمول بین ۲ تا ۷ روز است.

افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیفی هستند از جمله کودکان و نوزادان، سالمندان و کسانی که مشکلات قلبی – عروقی و یا تنفسی دارند، آنفولانزا ممکن است با عفونت ریه (پنومونی یا ذات الریه) همراه شود؛ که این حالت در افرادی با قدرت ایمنی بیشتر به ندرت دیده میشود.

مصرف آنتی بیوتیک ها در سرماخوردگی و آنفولانزا 

آنتی بیوتیک ها زمانی زمانی اثر بخش هستند که عامل اصلی: باکتری ها، عفونت های قارچی و تک یاخته های انگلی باشند و هیچ گونه تأثیری بر روی ویروس ها ندارند. پس برای درمان آنفولانزا و سرماخوردگی ویروسی باید از مصرف آنتی بیوتیک ها خودداری کنید. مصرف آنتی بیوتیک ها نه تنها در درمان آنفولانزا و سرماخوردگی ویروسی تاثیر ندارد بلکه میتواند مضر هم باشد و شدت بیماری را افزایش دهد.

مصرف بی رویه و خودسرانه آنتی بیوتیک باعث پدیده مقاوت آنتی بیوتیکی می شود، به این معنا که باکتری ها در اثر تماس زیاد با آنتی بیوتیک ها راه بی اثرکردن آن ها را یاد می گیرند و گویی آنتی بیوتیک در از بین بردن باکتری ناکارآمد می شود.

میزان مصرف آنتی بیوتیک در ایران به نسبت استانداردهای جهانی حدود 16 برابر است.

چون عامل اصلی بوجودآمدن سرماخوردگی و آنفولانزا ویروس است دمای هوا تاثیری در بوجود آمدن آنها ندارد اما چون میزان شیوع آنها در زمستان و پاییز بیشتر است مردم علت آن را سردی هوا می دانند؛ اما در این فصول چون دانش آموزان بیشتر با هم در ارتباط هستند عامل ایجاد بیماری ابتدا به دانش آموزان سپس به خانواده ها منتقل میشود. در زمستان و پاییز چون بیشتر در مکان های بسته هستیم و رطوبت هوا در این مکان ها کمتر است عامل ایجاد بیماری بهتر و سریع تر رشد می کند و منتقل میشود…

در فصل سرما، ترشح مخاط بینی و دهان کمتراست، این مسئله در انتقال ویروس به بدن نقش اساسی دارد.

عوامل موثر در ابتلا به سرماخوردگی و آنفولانزا:

سن: کودکان و افراد پیر بیشتر در معرض بیماری هستند، چون سیستم ایمنی بدن آنها ضعیف است و قدرت و توانایی کمتری برای مراقبت از خود در برابر بیماری دارند.

بی خوابی وترس: بی خوابی و ترس سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کنند و فرد را در معرض انواع بیماری ها قرار می دهند.

دخانیات: مصرف دخانیات چون سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کند، چه برای خود شخص مصرف کننده و چه برای اطرافیان او خطر ابتلا به انوع بیماری ها افزایش می دهد.

حساسیت یا آلرژی: سرماخوردگی و آلرژی دارای علائم مشترکی مثل سوزش گلو و آبریزش بینی هستند. تأثیری که آلرژی بر روی بینی و گلو می گذارد باعث می شود آن ها بیشتر در معرض خطر سرماخوردگی و آنفولانزا قرار بگیرند.