پارگی پرینه چیست؟ درمان پارگی پرینه؟

پارگی پرینه چیست؟

به ناحیه بین مقعد و واژن پرینه گفته می شود. اغلب این بافت در 90 درصد از زایمان های طبیعی دچار آسیب و پارگی می شود.

چه چیزی سبب پارگی واژن می شود؟

پارگی واژن ممکن است در زمان زایمان ایجاد شود و در این صورت پارگی زایمان نامیده می شوند. این پارگی ها در زمان های دیگر هم رخ می دهند. رابطه جنسی خشن اصلی ترین علت پارگی های غیر زایمانی است. بکارت لاغری واژن، مشکلات مادرزادی، زخم یا جراحت ناشی از جراحی، دخول اجسام به واژن و تجاوز جنسی همگی احتمال پاره شدن ناحیه پرینه را افزایش می دهند.

پارگی زایمان در زمان تولد نوزاد ایجاد می شود که بافت های واژن و پرینه کشیده می شوند. اگر این بافت ها بیش از حد کشیده شوند، پاره می شوند. این اتفاق بیشتر در زمان اولین زایمان رخ می دهد. همچنین اگر وزن نوزاد بیشتر از 4.5 کیلو باشد، این احتمال بیشتر می شود.

همچنین زایمان با کمک وکیوم و مرحله دوم طولانی در زایمان نیز خطر پارگی را بیشتر می کند. مشکلات حین زایمان مانند گیر کردن شانه نوزاد در واژن می توانند سبب ایجاد پارگی درجه سوم یا چهارم شوند.

پارگی های ناحیه پرینه چه زمانی به بخیه نیاز پیدا می کنند؟

متخصصین زنان و زایمان و ماماها با توجه به اندازه پارگی و میزان بافتی که درگیر شده است به چهار دسته تقسیم بندی می کنند:

پارگی درجه ۱ تا پارگی درجه ۴.

پارگی درجه ۱ شامل پارگی نازکی از پوست پرینه است و به هیچ وجه ماهیچه ای آسیب نمی بیند. اما ممکن است به تعداد کمی بخیه نیاز باشد.
پارگی درجه ۲ شامل آسیب به پوست و ماهیچه است. بخیه معمولاً مورد نیاز است و حدوداً دو ماه طول می کشد تا دوباره احساس راحتی ایجاد شود.

اپیزیوتومی برشی است که برای بزرگ کردن دهانه واژن در داخل پرینه ایجاد می شود. این کار برای کمک به تولد کودک انجام می شود. اپیزوتومی همان عضله و پارگی درجه ۲ را ایجاد می کند. با این حال برخی از اپیزوتومی ها می توانند بیشتر گسترش یابند و هنگامی که این اتفاق بیفتد بسته به شدت آنها ممکن است به عنوان درجه ۳ یا حتی درجه ۴ توصیف شود.

پارگی درجه ۳ پوست واژن و پوست ناحیه perineal و لایه عضلانی که کانال آنال را احاطه کرده است دچار پارگی می شود. این کار به بخیه نیاز دارد و زمان بهبود آن زمان مشابهی با پارگی درجه ۲ (دو ماه یا بیشتر) می باشد.
پارگی درجه ۴ شامل پارگی عضله اسفنکتر مقعد و بافت های اطراف مقعد می شود. با وجود مدیریت مناسب (از جمله بهداشت شخصی توسط خود فرد، رژیم غذایی، فیزیوتراپی و داروهای ضد درد و ملین) مشکلی به وجود نمی آید. با این حال، ممکن است گروه کوچکی از زنان هنگام کنترل ادرار، گاز روده یا دفع مدفوع دچار مشکلات مداوم شوند که بی اختیاری نامیده می شود و به بررسی بالینی مداوم یا مشاوره پزشکی نیاز دارد.

پارگی های های درجه سوم و چهارم یک عارضه غیر متداول زایمان طبیعی می باشد که می تواند در کوتاه مدت عملکرد روده، مثانه و عملکرد جنسی خانم ها را در کوتاه مدت و در برخی موارد به طور دائم تحت تأثیر قرار دهد. پیروی از توصیه های پزشک و جلوگیری از بروز مشکلات و عوارض بدی بسیار مهم است. مدت زمان بهبودی متناسب با شرایط فردی متفاوت است

چگونه می‌توان از پارگی پرینه پس از زایمان مراقبت کرد؟

بخیه‌هایی که در این قسمت زده می‌شود، پس از مدتی جذب خواهد شد؛ اما باید به دستورالعمل و توصیه‌هایی که پزشک به شما گوشزد می‌کند، توجه داشته باشید:

• هنگام دستشویی رفتن و پس از آن باید با آب گرم خود را به‌خوبی تمیز کنید.
• با استفاده از گاز استریل، دستمال مرطوب یا پد بهداشتی خود را خشک کنید.
• پیراهن بلند خنک بپوشید و هر شش ساعت یک بار بهتر است که پیراهن خود را عوض کنید.
• دست به بخیه و زخم‌ها نزنید، بگذارید تا پس از مدتی بهبود یابد.

درمان پارگی واژن

درمان پارگی واژن معمولاً همیشه ضروری نیست. از آنجایی که جریان خون در واژن زیاد است، بافت های این قسمت به خوبی ترمیم  می شوند و پارگی های کوچک ممکن است به درمان نیاز نداشته باشند. در زخم های شدیدتر ممکن است به بخیه یا عمل جراحی نیاز داشته باشند.

پارگی های درجه اول که تنها در پوست ایجاد می شوند معمولاً  به درمان نیاز ندارند. در این نوع پارگی ها، تنها در صورتی درمان لازم است که زخم عفونت کرده باشد.

درمان پارگی پرینه معمولاً ضروری نیست چرا که واژن جریان خون خوبی دارد و پارگی های کوچک در این ناحیه به درمان نیاز ندارند.

زخم های شدیدتر ممکن است به درمان نیاز داشته باشند. زخم های درجه دوم که هم پوست و هم عضلات را در بر می گیرند، معمولاً  به بخیه نیاز دارند. پارگی های درجه سه و چهار به درمان پزشکی نیاز دارند که عضلات بین واژن و مقعد را ترمیم می کنند.

پس از پارگی واژن، برخی درمان های خانگی می توانند به شما کمک کنند راحت باشید یا زودتر درمان شوید. قرار دادن کیسه یخ روی ناحیه ملتهب می تواند به کنترل تعریق کمک کند. ورزش های کگل و سایر ورزش های بعد از زایمان می توانند به تسریع جریان خون در این ناحیه و در نتیجه تسریع بهبودی کمک کنند.

وان آب گرم یا نسشتن در تشت آب گرم نیز به کاهش درد کمک می کند. بهداشت مناسب برای درمان پارگی ها ضروری است. برای رفع بیشتر درد، پزشک ممکن است داروهای بدون نیاز به نسخه را پیشنهاد کند. در صورتی که عفونت ایجاد شود، پزشک به احتمال زیاد آنتی بیوتیک موضعی یا خوراکی تجویز کند.

مواقعی که باید به پزشک مراجعه کنید

اگر در ناحیه پرینه پس از زایمان و ترمیم، قرمزی، تورم، بوی نامطبوع و درد وجود دارد، ممکن است دچار عفونت شده باشید، به همین جهت باید به پزشک مراجعه کنید.