نحوه گذاشتن کاتتر عروق محیطی برای پرستاران

تا حد امکان کاتتر IV کوچک‌ انتخاب کنید. از گذاشتن کاتتر در کنار مفصل خم شونده بیمار خودداری کرده و مطمئن شوید که کاتتر IV ثابت شده است و تکان نمی خورد. همیشه پیش از جایگذاری کاتتر آن را با سرم نمک شست و شو دهید تا از عدم انسداد و تمیز بودن کاتتر اطمینان حاصل کنید.در این مقاله قصد داریم تا به صورت کامل شما را با نحوه گذاشتن کانولاسیون اشنا کنیم.فانی استور فروشگاه آنلاین تجهیزات پزشکی این مقاله را گرد آوری کرده است ، همچنین این که  با تهیه تجهیزات لازم در این زمینه و به خصوص در زمینه خرید آنژیوکت ؛ کنار شماست تا بتوانید بهترین تجربه تان را رغم بزنید.

این چهار مرحله مهم ترین مراحلی است که باید در روش کانولاسیون IV در نظر داشت. اما موارد بیشتری وجود دارد که باید به آن توجه کنید. در ادامه تمامی نکات مربوط به روش گذاشتن کاتتر عروق محیطی را بررسی خواهیم کرد.

معمولاً در مواردی که بیمار قادر به نوشیدن یا خوردن نیست، یا به دلایل پزشکی از خوردن و نوشیدن منع شده و یا نیاز به تزریق داخل وریدی دارو دارد، پزشک کاتترهای عروق محیطی را تجویز می کند. همچنین در برخی موارد برای خون گرفتن از بیمار از این روش استفاده می شود. از مزایای این روش می توان به پیشگیری از رگ گیری های اضافی و صرفه جویی در زمان اشاره کرد.

کاتتر فقط برای استفاده کوتاه مدت بوده و معمولاً حدود یک یا چند روز مورد استفاده قرار می گیرد.

نحوه انتخاب کاتتر IV مناسب

یک قانون کلی در انتخاب کاتتر وجود دارد که بهتر است کاتتر را تا حد امکان کوچک انتخاب کنید تا جریان خون در اطراف آن حفظ شود.  همچنین کاتتر کوچک خطر آسیب به رگ های خونی را به حداقل می رساند.

کاتتر های IV با توجه به اندازه ای که دارند، با رنگ های خاصی کد گذاری شده اند. رنگ های هر سایز IV مطابق با استاندارد ایزو (ISO) و بر اساس اندازه گیج (G) طراحی شده اند. نکته مهم این است که هرچه اندازه گیج بالاتر باشد، قطر کاتتر کمتر است. بزرگ ترین قطر کاتتر برای 14G و کوچک ترین آنها 26G است.

 محل قرار گرفتن کاتتر IV

رایج ترین ناحیه برای گذاشتن کاتتر ساعد، پشت دست و حفره آنتی کوبیتال (حفره آرنج) می باشد. کاتترها برای IV محیطی طراحی شده اند، بنابراین باید در جایی قرار گیرند که دسترسی به سیاهرگ ها آسان بوده و جریان خون از کیفیت مناسبی برخوردار باشد. البته همیشه آسان ترین محل مناسب ترین محل نیست.

از قرار دادن کاتتر IV در نزدیکی مفاصل و محل خم شدگی آن بپرهیزید. خم شدن یا پیچ خوردن عوارض می تواند عوارض بدی ایجاد کند. به گفته پزشکان رگ های آنتی کوبیتال اغلب به راحتی در دسترس و بزرگ هستند. اما گذاشتن کاتتر در مفصل بیمار که با خم شدگی همراه است، خطر پیچ خوردگی کاتتر را افزایش می دهد. دوباره رگ های خونی را بررسی کنید؛ برای پیدا کردن ناحیه درست رگ های خونی از چشم ها و نوک انگشتان خود استفاده کنید. تا حد امکان به دنبال رگ های صاف و کلفت باشید. سعی کنید از رگ های سفت یا بسیار نازک یا رگ های زیر زخم های پوستی برای کاتتر گذاری استفاده نکنید.

برای بیماران بسیار نحیف و ریزه میزه، کودکان و نوزادان رگ های مچ پا (نزدیک به پاشنه و کف پا) به دلیل دسترسی آسان تر ترجیح داده می شود.

چه نکاتی برای عمل کانولاسیون IV درون وریدی باید در نظر گرفته شود؟

زمانی که بهترین رگ در دسترس مشخص و کاتتر با اندازه ی مناسب انتخاب شد، مرحله ی بعدی وارد کردن کاتتر به رگ مربوطه خواهد بود. همیشه هدف ما موفقیت در اولین اقدام تزریق می باشد. هر چقدر تلاش های ما برای انجام این کار پر تعداد تر شود، میزان درد و استرس بیمار نیز بیشتر خواهد شد، بار کاری کادر درمان سنگین تر شده و هزینه ی سیستم درمان افزایش می یابد. در صورت نیاز می توانید از یک پد گرمایی برای مشخص تر شدن و در دسترس بودن بیشتر رگ ها استفاده کنید.

برای مطمئن شدن از ورود سوزن به رگ، توجه به خون بازگشتی بسیار حائز اهمیت می باشد. بلافاصله پس از ورود سوزن به رگ، خون بازگشتی در محفظه و لوله ی متصل به سوزن کاتتر نمایان می شود. برای اینکه علاوه بر سوزن، خود کاتتر هم وارد لومن داخلی رگ بیمار شود، همیشه پس از اطمینان از ورود سوزن به رگ یک الی دو میلی متر دیگر سوزن را به داخل فشار دهید. به فرو کردن کاتتر در حالی ادامه دهید که به طور هم زمان سوزن را در خلاف جهت به بیرون می کشید. حالا بین کاتتر و سوزن، خون خواهید دید. مشاهد ی این خون بازگشتی دوم، به منزله ی ورود کاتتر به رگ خونی می باشد.

زمان کار کردن با خردسالان، نوزادان یا بیماران دارای رگ های کوچک یا شکننده، داشتن یک عکس العمل خونی لحظه ای بسیار مهم است. به همین دلیل، در سوزن های بسیار کوچک ما (24 و 26 جی) حفره ی سوزن به طور بسیار ویژه ای تعبیه شده است تا فرآیند بازگشت خون تسریع گردد. از آنجایی که در این سوزن ها خون سریعاً پس از ورود سوزن وارد محفظه ی متصل به سوزن خواهد شد، استفاده از این سوزن ها باعث می شود که علائم ورود سوزن به رگ بلافاصله قابل مشاهده باشد.

به محض خروج کامل سوزن، باید بلافاصله انتهای آن را ببندید. بستن انتهای کاتتر درون وریدی را می توانید به انتخاب خود با در سفیدی که همراه با محصول عرضه می شود یا با یک لاین اکستنشن یا کانکتور بدون سوزن انجام دهید. همیشه کاتتر درون وریدی را در جای خود ثابت کنید تا جا به جا نشود. برای نظارت های منظم آتی، از یک چسب بی رنگ روی این ناحیه استفاده کنید. همچنين، برای به حداقل رساندن جا به جایی های کاتتر و اذیت نشدن بیمار می توانید از یک شلنگ یا گاز دیگر (برای اطمینان از ثبات کاتتر مربوطه) استفاده کنید.

پیش از انجام هر گونه تزریق یا اعمال سرم، همواره از صحت مکانی کاتتر درون وریدی و وجود جریان مناسب مطمئن شوید. کاتتر را با آب نمک فلاش کنید و از بیمار بپرسید که آیا سرمای ورودی به رگ خود را احساس می کند یا خیر. اگر بیمار قادر به همکاری نیست، نوک یک انگشت از دست ضعیف خود را (دستی که سرنگ را نگه نداشته باشد) روی پوست در ادامه ی انتهای کاتتر قرار دهید تا خودتان این سرما را حس کنید. همچنین، باید حواس شما به هر گونه ایجاد ورم در بافت این ناحیه باشد.

پس از جایگذاری کاتتر IV چه مواردی را باید رعایت کنید؟

همیشه بعد از هر بار استفاده، کاتتر درون وریدی را با آب نمک بشویید تا از لخته سازی خون پیشگیری شده و عمر مصرف کاتتر مورد نظر تا جای ممکن بالا برود. اتصال یک لاین اکستنشن از مواردی است که معمولاً در آیین نامه ها به آن اشاره می شود. این کار می تواند به افزایش زمان ساکن ماندن کاتتر کمک کرده تا خطر جا به جایی و ایجاد آلودگی در کاتتر را کاهش دهد.

به منظور پیشگیری از گیر کردن لاین اکستنشن به علت آویزان بودن از دست بیمار، حتماً به خاطر داشته باشید که این شلنگ را نیز در جای خود ثابت کنید. مراقب پوست بیمار باشید و یک گاز را در زیر انتهای شلنگ خط اکستنشن در محل کانکتور بدون سوزن قرار دهید. همواره تلاش کنید بیمار در راحت ترین شرایط ممکن باشد.

مرجع: فانی استور مرجع تخصصی معرفی، بررسی و فروش تجهیزات پزشکی، دندانپزشکی، بیمارستانی و خانگی