تاثیرات استرس والدین بر کودک | استرس والدین بر کودکان چه تاثیری دارد؟

تاثیرات استرس والدین بر کودک ،موضوعی است که قصد داریم در این مطلب به آن بپردازیم و شما عزیزان را تاثیراتی که استرس والدین بر کودکان وارد می کند، آشنا کنیم.

همانطور که می دانید، کودکان از همان سنین نوزادی و کودکی می توانند به خوبی جو محیط را درک کنند و از این رو بسیار مهم است که والدین برای رشد کودک محیطی آرام و امن فراهم کنند. بنابراین تاثیر استرس والدین بر کودک موضوع بسیار مهمی است و نمی توان بی توجه به آن، از کنارش عبور کرد. کودک یا نوزاد، استرس والدین را که ممکن است از طرق مختلف خود را بروز بدهد درک کرده و به طبع در خود تاثیراتی را می پذیرد.

گاها میزان این تاثیرات به قدری است که والدین برای جلوگیری از آسیب های بیشتر نیازمند کمک از مشاور کودک می شوند.

بنابراین با مهم انگاشتن این موضوع، پیشنهاد میکنم تا انتها این مطلب همراه ما باشید تا شما عزیزان را با اطلاعات دقیق تری در خصوص تاثیرات استرس والدین بر کودکان آشنا کنیم.

تاثیرات منفی استرس والدین بر کودک:

زمانی که کودک والدین خود را دائما سراسیمه و مظطرب می بیند، با خود اینگونه تصور می کند که در فضای امنی قرار نداشته و خطری او را تهدید می کند. چنین استرسی می تواند دلبستگی کودک به والدین اش را تحت الشاع قرار دهد و کودک را در خطر بیماری های روانی متعددی قرار دهد.

تحقیقات نشان داده است که استرس والدین بر کودک می تواند تاثیرات بسیار مخربی را در پی داشته باشد که از جمله آن ها می توان به خطر ابتلا به اختلالات خلقی، اعتیاد، اختلالاتی مانند ADHD و اوتیسم اشاره کرد.

همچنین تحقیقات دیگری نشان داده است که کودکان بر اساس استرسی که از سوی مادرشان وارد می شود، تغییرات فیزیولوژیکی از خود بروز می دهند، بنابراین حتما در نظر داشته باشید که استرس می تواند از والدین به کودک وارد شود و کودک دچار حالات اضطراب و استرس شود.

در یک مطالعه در حوزه روانشناسی، مادرانی که قصد انجام کار پراسترسی را داشتند برای مدتی از کودک خود جدا شدند و زمانی که با کودک ارتباط برقرار کردند، در کودک نشانه های استرس دیده شد. این تحقیق می تواند سند دیگری دال بر وجود امکان انتقال استرس والدین به فرزندان باشد.

آیا زندگی بدون استرس ممکن است؟

حال که متوجه زیان هایی که بر اثر استرس والدین بر فرزدان منتقل می شود، شده اید ممکن است با خودتان اینگونه بیاندیشید که چگونه می توان در زندگی امروزه که همراه با استرس های فراوان می باشد، از کودک مان در برابر زیان های مورد نظر حفاظت کنیم؟

در پاسخ به این سوال می توانیم بگوییم که نباید خیلی نگران بود، زیرا که تمامی استرس ها مضر نیستند و بخشی از استرس ها شامل روند طبیعی زندگی هر انسانی می باشد. برای آشنایی بیشتر با این موضوع بهتر است بدانید که استرس به سه دسته تقسیم می شود:

۱) استرس مثبت:

استرس مثبت، استرسی است که تقریبا تمام ما آن را تجربه کرده ایم. این نوع استرس کاملا طبیعی بوده و معمولا در هنگام مواجهه افراد با شرایط جدید مانند ملاقات با افراد جدید یا اولین عمل جراحی، بروز پیدا می کند. این نوع استرس نمی تواند آسیبی به فرزندان شما وارد کند زیرا که بسیار سطحی می باشد.

۲) استرس قابل تحمل:

استرس هایی که شدید می باشند اما قدرت کنترل آنها وجود دارند، عموما استرس قابل تحمل گفته می شوند. این نوع استرس نسبت به استرس مثبت بسیار شدیدتر می باشد اما اگر فرد بتواند آن را کنترل کند، نمی تواند خطری جدی کودک را تهدید کند.

این نوع استرس می تواند ناشی از درگذشت یکی از عزیزان و یا شکست کسب و کار افراد باشد.

۳) استرس سمی:

و اما آن نوع استرسی که مورد بحث امروزمان می باشد و می تواند صدمات روانی جبران ناپذیری را به کودکان وارد کند، استرس سمی گفته می شود که می تواند تا مدت ها حالات فرد را تحت تاثیر قرار دهد. این نوع استرس بر اساس آسیب های روحی و مشکلاتی جدی بر فرد وارد می شود که به عنوان مثال می توان به مورد سوء استفاده قرار گرفتن و یا خیانت اشاره کرد.

این نوع استرس می تواند به راحتی به کودک نیز منتقل شود و او را فردی مضطرب تربیت کند و در خطر بیماری های روانی قرار دهد.

به طور مثال یکی از عوارض استرس سمی والدین را می توان در کم توجهی آنها به نوزاد یا کودک شان دانست، زیرا که والدینی که تحت استرس زیادی قرار دارند، معمولا به نیازهای کودک بی توجه ای می کنند.

نشانه های استرس کودکان و راهای رفع آن:

بر خلاف باور عموم که تصور می کنند کودکان استرس خود را به وسیله گریه کردن یا بدخلقی بروز می دهند، کودکان تحت فشار استرس، معمولا دارای نشانه های زیر می باشند:

• عطسه های بی رویه و بی دلیل
• خمیازه کشیدن
• عدم علاقه به برقراری تماس چشمی

اما در انتها به چند راهکار برای رفع استرس کودکان می پردازیم که می تواند در کاهش استرس سطحی کودکان بسیار موثر می باشد:

• دست خود را به آرامی روی سر او قرار دهید.
• کودک را به مکیدن پستانگ یا انگشت شست ترغیب کنید.
• او را به آرامی در پتو بپیجید و در آغوش بگیرید.
• به آرامی صدای (ششش) را نجوا کنید و کودک را در آغوش خود تکان دهید.

به خاطر داشته باشید که این تکنیک ها می تواند استرس های سطحی کودک را کاهش دهد اما زمانی که میزان استرس کودک تان زیاد باشد، باید از مشاوره کودک کمک بگیرید.

منبع:سایت مهربانی